Ne Çok Şey Vardır Yaşamın Akışı İçerisinde Boğazımıza Düğümlenen
Ne Çok Şey İçin Yutkunuruz,
Ne Çok İnsan, Ne Çok Söz yaralar bizi.
Yine de Susarız.
Söz sırası bize geldiğinde bile,
Yine, kendimiz İncitiriz kendimizi.
Aman karşıdaki incinmesin diye Kahroluruz için için.
Oysa hiç kimsenin umurunda değilsinizdir.
Onlar yaşamlarınızı hiçe sayarlar.
Ve sizden çalarken bile hayatlarınızı,
Vermedikleriniz için de ayrıca “Borçlu” çıkarsınız.
Sizden başka “Suçlu” hiç bulamazsınız.
Yine susarsınız.
Yine susarsınız.
Ve yine susarsınız.
Toplum Baskısı, Toplum Algıları derken,
Önünde Diz Çöktüğünüz Toplum Sizi Her Gün Yudum Yudum Tüketir
Tam ayağa kalkmaya karar verdiğinizde ise bir garip “Duygu” kaplar içinizi.
Cevap bazen tek kelimedir.
Sadece “Korktum” dersiniz
Çoğu zaman her şeyden korkarız ama,
Asıl Korktuğumuz,
“Korkudan Korkmaktır”
Elimizi Dilimizi Bağlayan “Korkudan Korkmak“
Kendimizi kötü hissetmemiz için toplumun yüzlerce yıldır,
Özellikle bizlere Enjekte ettiği, Korkularımızdır.
Ne ülke sınırlarımız, ne de Hapishanelerimiz gereklidir Özgürlüğümüzü kısıtlamak için.
Her zamanki gibi biz bize yeteriz.
Çünkü Korkarız biz.
Öyle Korkarız ki;
“Rızkı veren Allah’tan değil de, Rızkı Zapt eden Kuldan korkarız”
İmtihandan değil de, Gözetmenden Korkarız.
Şükür ki
Hayatım boyunca hiç bir şeyden Korkmadım.
Şükür ki
“Rızk Allah’tan Geliyorsa, Kula Asla Boyun Bükenlerden” olmadım.
Şükür ki
Vicdanım gözlerimin kör olmasına asla izin vermedi.
Korkularınız için yalnızca Allah’a Sığınmanız,
Ve
Yaşamınızı
“Yüreğinizle Düşünüp Aklınızla Yönetmeniz”
dileği ile.
Selahattin Uzun
2013.02.05