Bir Tiyatro düşünün ki, Tiyatro sahnelenirken,
Protokol sıralarında oturan birisi kalksın, sahnenin önünden yürüyerek dışarı çıksın.
Bir başkası, elinde telefon, iki de bir de parlayan telefon ekranına baksın, arada sahneyi çeksin.
Derken dışarı çıkan, O, birisi, ayak seslerini vura vura yerine geri gelsin otursun.
Sahnede, olabildiğince konsantrasyon gerektiren “Tek Kişilik” bir Tiyatro varken,
Dışardan sürekli gürültüler gelsin.
Evet, Bu Akşam,
Devlet Tiyatroları Tarafından Sergilenen “Bizim Yunus” İsimli Oyuna
Tiyatro Kültürsüzlüğümüzün Gölgesi Düştü
Bu akşam Tekirdağ İl Kültür ve Turizm Müdrülüğü,
Yahya Kemal Beyatlı Kültür Merkezinde,
Devlet Tiyatroları tarafından sahnelenen,
Yunus Emre’mizi,
Ankara Devlet Tiyatrosu Sanatçısı Alpay Ulusoy‘un canlandırdığı,
“Bizim Yunus” isimli Tiyatro sahnelendi.
Sade ama etkileyici gece dekoru ile,
Tiyatro Sanatçımız Alpay Ulusoy‘un eşsiz performansı ile Tiyatro muhteşemdi.
Ama Maalesef,
Tiyatroya yine, “Organizasyon” eksikliğinin mahcubiyeti damgasını vurdu.
Tiyatro bittiğinde salon hızla boşalırken,
Ben hala, Bir yetkili çıkar,
Ayağımıza kadar gelen Devlet Tiyatroları ekibine,
Bir çiçek verir, bir Teşekkür eder diye bekledim.
Gözlerim en azından İl Kültür ve Turizm Müdürü Sn Ahmet Hacıoğlu‘nu aradı.
Tiyatro başlamadan önce, Tekirdağ Valisi Sn Aziz Yıldırım gelecek denilmişken,
İl Kültür ve Turizm Müdürü Bile Salonda Yoktu
Şehrimiz adına kendimi öyle mahcup hissettim ki.
O mahcubiyet ile sahne set ekibine selam verdim.
Görseniz nasıl dertlilerdi.
Kendimden ve ortak kaygılarımızdan bahsedince,
İçimizi döktük karşılıklı.
Derken Sahne Amiri Kenan Kara geldi.
Salon giriş çıkışlarının kontrolsüzlüğünden,
Dışardan gelen seslerden,
Salonda çekilen flaşlı resimlerden dert yandı.
O arada Tiyatro Sanatçımız Alpay Ulusoy geldi.
Ben, mahcubiyetimizi dile getirip, gönül almaya çalışırken,
Dilinden dökülen sözler, başımı daha da aşağı indirdi.
“Biz Ankara’ya olumlu görüş bildirir, buraya “Yerleşik Sahne” getiririz derken,
Şu düştüğümüz hale bakın“ diyişi hala kulaklarımda.
Ne Olurdu Tiyatro Sonunda
Bir Yetkili,
Tercihen İl Kültür Müdürü Sn Ahmet Hacıoğlu Salonda Olsaydı
Ne olurdu ev sahipliği yapıp gönül alsaydı.
Tiyatroyu bile seyretmeye gelmemişdi oysa.
Benim Utancım yeter mi bilmem ama,
İnşallah Asıl Muhatapları,
Birazcık olsun Mahcubiyet hissedip o Gönülleri almaya çalışırlar.
2022-12-09