Dünya Tiyatrolar Gününüz Kutlu Olsun

İki gün önce,

“Muratlı Caddesi üzerinde bulunan eski Tekirdağ Devlet Hastanesi,

Şiddetli boğaz ağrısı ve nefes alma güçlüğü şikayeti ile,

Babaannesi ile Acil Servise gelen 17 yaşındaki Kız Çocuğunun Acil Muyanesini yapmayarak,

Çocuğun Anne ya da Babası ile gelmediği gerekçesi ile Red Etmişti.

Dinlerken ben utanmıştım.”

Bu satırları Sosyal Medya hesaplarımdan paylaştım.

Sivil halkımız tarafından yapılan bir kaç yorum dışında başka hiç bir dönüş olmadı.

“Bir Tek Ben Utanmışım” diyerek bu defa Yaşadığım Şehirden utandım.

“Tarih Yazacağız” diyen, “Her Şey Çok Güzel Olacak Diyen”, “Güçlü Türkiye Güçlü Lider” diyen,

Diyen de diyen, Siyasetçilerinden, Bürokratlarından, Yöneticilerinden utandım.

Resim çektimek için yarışa giren seçmenden,

Alkış almak için sınır tanımayan seçilmişlerden, seçileceklerden utandım.

Biliyor musunuz, o Bahsi Geçen Genç Kızımız,

Tekirdağ’ımızın yetiştirdiği, Tekirdağ’da alanında “Tek” olan bir Basın Emekçimizin Kızı.

Adını bilerek vermedik, vermeyiz de.

Halk O çünkü, Halktan biri o gün.

Bilinseydi farklı olurdu belki

Siyasetçisi ayrı sahip çıkardı, Kamu yöneticisi ayrı.

Kurumsal kimliğinin sorumluluğu vesile sessiz kaldı.

Bazen, Basın Emekçisi olsanız bile, hikayenizi başkalarının yazması gerekir.

Meslek etiği bunu gerektirir.

Ne olurdu, İl Sağlık Müdürü Ali Cengiz Kalkan çıkıp,

“Maalesef Mevzuat engelimiz var, ama yine de, gelen hastayı geri çevirmemek için elimizden geleni yapmalıydık” deseydi.

Ne olurdu, Güçlü Türkiye’nin Ak Parti Tekirdağ İl Başkanı,

Konu hakkında gereken görüşmeleri yapıp, sağlıklı tedbirlerin alınmasını sağlasaydı.

Ne olurdu “Tarih Yazacağız” diyen bir Milletin Vekili adayı,

Olayı araştırıp, “İşte Biz Bunları düzeltmek için Adayız” diye basın açıklaması yapsaydı.

Ne olurdu 14 Mart Tıp Bayramında kendilerini gösteren hekimler, meslek odaları,

“Bizim Hipokrat Yeminimiz Var” diyerek tavır alsaydı

İlgili Hastane ve bağlı olduğu İl Sağlık Müdürlüğüne tepkilerini dile getirseydi,

Şehrin Mülki Amirine Şikayet ve Destek talebinde bulunsaydı.

Ne olurdu “Her Şey Çok Güzel Olacak” diyenlerin, olandan bitenden haberleri olsaydı,

Sesleri çıksaydı.

Ne olurdu kendi ülkelerinde yabancı muamelesi gören Halkına,

Hiç değilse sağlık konusunda sahip çıksaydı Milliyetçi Siyaset Söylemcileri.

Sesiniz çıkmadı, çıkmaz, çıkmayacak değil mi ?

Çünkü bir çoğunuz öylesine alışkınsınız ki, bir tanıdığınızı bulup sorunlarınızı çözmeye,

Bir çoğunuz öyle alışkınsınız ki, size torpil yaparak dğerlerinin önüne geçmenize izin verenlere,

Bir çoğunuz öyle alışkınsınız ki “İkinci Sınıf“, “Üçüncü Sınıf ” İnsan” muamelesi görmeye.

“Ne Olmadığımızı” öyle güzel gösteriyorsunuz ki

“İnsan” olamamışız meğer.

Ama ne tuhaf ki,

Her birimiz Ülkeyi kurtaracak Cüreti görüyoruz kendimizde.

Ne diyelim. Hayatımızın her tarafı “Tiyatro” olmuş

Öyleyse “Durmak Yok Yola Devam”